Jestem jak liść na wietrze,
ciÄ…gle mnÄ… nosi,
chciaÅ‚abym móc choć przez chwilÄ™Â
być w dwóch miejscach naraz...
może bym temu zaradziła.
nigdy by się to nie wydarzyło...
ale już na to za późno.
Muszę żyć dalej ,nie mogę się poddawać...
choć mogłabym nie raz.
-jedynym lekarstwem jest śmierć. ..
Â
Wierszyki smutne