Dołącz do nas teraz! To nic nie kosztuje. Uzyskaj pełny dostęp i korzystaj z tej strony
Wiersze miłosne - Adam Mickiewicz
Nie mam czasu o nic pytać:
Patrzę w oczy, ustek śledzę,
Chciałbym wszystkie myśli czytać
Wprzód, nim w oczętach zaświecą;
Chciałbym wszystkie słówka chwytać
Wprzód, nim od ustek odlecą; —
I nie potrzeba tłumaczyć,
Co chcę słyszeć, co zobaczyć.
Rzecz nietrudna i nienowa,
Moja luba! te dwa słowa:
K o c h a m c i e b i e, k o c h a m c i e b i e.
Innego nie chcÄ™ widoku,
Kiedy z tobą będę w niebie;
Tylko niech te dwa wyrazy,
Napisane w twoim oku,
Odbite po tysiÄ…c razy
Widzę wszędzie wkoło siebie.
I innej muzyki w niebie
Nie chcÄ™ od wschodu jutrzenki
Słyszeć do zachodu słońca;
K o c h a m c i e b i e, k o c h a m c i e b i e.
Dość mnie tej jednej piosenki
Z waryjacjami bez końca.
- posted by: Admin
Błogosławiony rok ów, miesiąc i niedziela,
I dzień ów, i dnia cząstka, i owa godzina,
I chwila, i to miejsce, gdzie moja dziewczyna
Uczucia mi natchnęła, choć ich nie podziela.
Â
Błogosławione oczki blasku i wesela,
SkÄ…d amorek wyglÄ…da i Å‚uczek napina,
Błogosławiony łuczek, strzałki i chłopczyna,
Co do mnie wówczas strzelił, ach! i dotąd strzela.
Â
Błogosławię ci, pierwsza piosnko nieuczona,
Którą odbiły lasy domowe i rzeki,
Którą potem ojczysta powtarzała strona.
Â
Błogosławię ci, pióro, którym w czas daleki
Wsławiłem Ją, i moja pierś błogosławiona,
W której Laura mieszkała i mieszka na wieki!
Â
Autor: Adam Mickiewicz
- posted by: Admin
Pocznie szczebiotać i kwilić, i gruchać,
Tak mile grucha, szczebioce i kwili,
Że nie chcąc słówka żadnego postradać
Nie śmiem przerywać, nie śmiem, nie śmiem odpowiadać
I tylko chciałbym słuchać, słuchać, słuchać.
Lecz mowy żywość gdy oczki zapali
I pocznie mocniej jagody różować,
Perłowe ząbki błysną śród korali;
Ach! wtenczas śmielej w oczęta spoglądam,
Usta pomykam i słuchać nie żądam,
Tylko całować, całować, całować.
- posted by: Admin
Jeżeli serca nie zmienisz w kochaniu,
Rzucając nawet nie chciej mnie zasmucić
I rozstając się nie mów o rozstaniu!
Przed smutnym jutrem niech jeszcze z wieczora
Ostatnia spłynie na pieszczotach chwilka;
A kiedy przyjdzie rozstania siÄ™ pora,
Wtenczas trucizny daj mnie kropel kilka.
Do ust twych usta przycisnÄ™; powieki
Zamykać nie chcę, gdy mię śmierć zamroczy;
Niechaj rozkosznie usypiam na wieki,
Całując lica, patrząc w twoje oczy.
A po dniach wielu, czy po latach wielu,
Kiedy mi każą mogiłę porzucić,
Wspomnisz o twoim sennym przyjacielu
I zstąpisz z niebios, aby go ocucić.
Znowu mię złożysz na twem łonie białem,
Znowu miÄ™ ramiÄ™ kochane otoczy;
Zbudzę się myśląc, że chwilkę drzemałem,
Całując lica, patrząc w twoje oczy.
- posted by: Admin
Morzem płyniesz i lądem idziesz za mną w drogę,
Na lodowiskach widzę błyszczące twe ślady
I głos twój słyszę w szumie alpejskiej kaskady,
l włosy mi się jeżą, kiedy się oglądam,
I postać twoje widzieć lękam się i żądam.
Niewdzięczna! Gdy ja dzisiaj, w tych podniebnych górach,
Spadający w otchłanie i niknący w chmurach,
WstrzymujÄ™ krok, wiecznymi utrudzony lody,
I oczy przecierajÄ…c z lejÄ…cej siÄ™ wody,
Szukam północnej gwiazdy na zamglonym niebie,
Szukam Litwy i domku twojego, i ciebie;
Niewdzięczna! może dzisiaj, królowa biesiady,
Ty w tańcu rej prowadzisz wesołej gromady,
Lub może się nowymi miłostkami bawisz,
Lub o naszych miłostkach śmiejąca się prawisz!
Powiedz, czyś ty szczęśliwsza, że ciebie poddani,
Niewolnicze schylajÄ…c karki, zowiÄ… Pani!?
Że cię rozkosz usypia i wesołość budzi,
I że cię nawet żadna pamiątka nie nudzi?
Czy byłabyś szczęśliwsza, gdybyś, moja miła,
Wiernego ci wygnańca przygody dzieliła?
Ach! ja bym cię za rękę po tych skałach wodził,
Ja bym trudy podróżne piosenkami słodził,
Ja bym pierwszy w ryczące rzucał się strumienie
I pod twą nóżkę z wody dostawał kamienie,
I przeszłaby twa nóżka wodą nie dotknięta,
A całowaniem twoje ogrzałbym rączęta!
Spoczynek by nas czekał pod góralską chatą;
Tam zwleczoną z mych barków okryłbym cię szatą,
A ty byś przy pasterskim usiadłszy płomieniu
Usnęła i zbudziła na moim ramieniu!
- posted by: Admin
Patrzę na ciebie, z czoła nie znika pogoda,
Myślę o tobie, z myśli nie znika swoboda;
Kocham ciebie, a przecież serce mi nie boli.
Nieraz brałem za szczęście chwileczkę swawoli,
Nieraz mię obłąkała wyobraźnia młoda
Albo słówka zdradliwe i wdzięczna uroda,
Lecz wtenczas i rozkosznej złorzeczyłem doli.
Nawet owę, gdy owę kochałem niebiankę,
Ileż łez, jaki zapał, jaka niegdyś trwoga,
I żal teraz na sarnę imienia jej wzmiankę.
Z tobą tylko szczęśliwy, z tobą moja droga!
Bogu chwała, że taką zdarzył mi kochankę,
I kochance, że uczy chwalić Pana Boga.
- posted by: Admin
W nieznanym oku dawnej znajomości pytał;
I z twych jagód wzajemny rumieniec wykwitał
Jak z róży, której piersi zaranek odsłonił.
Ledwieś piosnkę zaczęła, jużem łzy uronił,
"Twój głos wnikał do serca i za duszę chwytał;
Zdało się, że ją anioł po imieniu witał
I w zegar niebios chwilę zbawienia zadzwonił.
O luba! niech twe oczy przyznać się nie boją,
Jeśli cię mym spójrzeniem jeśli głosem wzruszę;
Nie dbam, że los i ludzie przeciwko nam stoją,
Że uciekać i kochać bez nadziei muszę.
Niech ślub ziemski innego darzy ręką twoją,
Tylko wyznaj, że Bóg mi. poślubił twą duszę.
- posted by: Admin
Śród lasów, przy niepewnym księżyca promyku;
Tęskniłaś? myślisz o mnie?» — «Luby niewdzięczniku,
Pytaj się, czy ja myśleć o czym innym mogę!»
«Pozwól uścisnąć dłonie, ucałować nogę.
Ty drżysz! czego?» — «Ja nie wiem; błądząc po gaiku
Lękam się szmeru liścia, nocnych ptaków krzyku;
Ach! musimy być winni, kiedy czujem trwogę».
«Spójrzyj mi w oczy, w czoło; nigdy z takim czołem
Nie idzie zbrodnia, trwoga nie patrzy tak śmiele.
Przebóg! jesteśmyż winni, że siedzimy społem?
Wszak siedzę tak daleko, mówię tak niewiele,
I zabawiam się z tobą, mój ziemski aniele!
Jak gdybyś już niebieskim stała się aniołem».
- posted by: Admin
Pierwszy raz jam niewolnik z mojej rad niewoli:
Patrzę na ciebie, z czoła nie znika pogoda,
ślę [ ... ]
Patrzysz mi w oczy, wzdychasz; zgubna twa prostot;
Lękaj się jadu, który w oczach żmii płonie;
sp;[ ... ]
Potępi nas świętoszek, rozpustnik wyśmieje,
hociaż samotnymi otoczeni ściany,
ociaż ona [ ... ]
Nieszczęśliwy, kto próżno o wzajemność woła,
ęśliwszy jest, kogo próżne serce nudzi [ ... ]
Ledwie wnijdę, słów kilka przemówię z nią samą,
zwonek przeraża, wpada galonowy,
a ni [ ... ]
Moja pieszczotka, gdy w wesołej chwili
ocznie szczebiotać i kwilić, i gruchać,
mile grucha, s [ ... ]
Gdzie dawniej źrenicami oświecane twemi
iaty wschodziły godne archanielskiej skroni,
otem rwałe [ ... ]
Rzeźwią się wiatry, dzienna wolnieje posucha, Na barki Czatyrdahu spada lampa światów, Rozbij [ ... ]
cały wierszGdy sam na sam z tobą siedzę,
e mam czasu o nic pytać:
atrzę w oczy, ustek śledzę,
iałbym [ ... ]
«Tyżeś to? i tak późno?» — «Błędną miałem drogę,
zy niepewnym księży [ ... ]
Odpychasz mię? — czym twoje serce już postradał?
jam go nigdy nie miał; — czyli broni cn [ ... ]
Ledwiem ciebie zobaczył, jużem się zapłonił,
znanym oku dawnej znajomości pytał;
z twych [ ... ]
Precz z moich oczu! ... posłucham od razu,
recz z mego serca! ... i serce posłucha,
recz z mej pam [ ... ]
Dobranoc! już dziś więcej nie będziem bawili,
h snu anioł modrymi skrzydły cię otoczy,
r [ ... ]
Dobrywieczór! on dla mnie najsłodszym życzeniem;
dy, czy to przed nocÄ… dzieli nas zapora,
zyli [ ... ]
Płci piękna! gdzie wiek złoty, gdy za polne kwiaty,
haftowane kłosem majowe sukienki,
upowano [ ... ]
Kochanko moja! na co nam rozmowa?
Czemu, chcąc z tobą uczucia podzielać,
mogÄ™ duszy prosto w d [ ... ]
Lauro! czyliż te piękne wieków naszych lata
zcze się kiedy twojej malują pamięci?
dyśmy s [ ... ]
Nieuczona twa postać, niewymyślne słowa,
lice, ni oko nad inne nie błyska,
każdy rad cię u [ ... ]
Moja pieszczotka, gdy w wesołej chwili
ocznie szczebiotać i kwilić, i gruchać,
mile grucha, s [ ... ]
Snuć miłość, jak jedwabnik nić wnętrzem swym snuje,
z serca, jak źródÅ‚o wodÄ™ z wnÄ [ ... ]
Chociaż zmuszona będziesz mnie porzucić,
eli serca nie zmienisz w kochaniu,
RzucajÄ…c nawet nie [ ... ]
Póki córeczki opiewałem wdzięki:
nia słucha, stryj czyta;
ecz skórom westchnął do serca i [ ... ]
Mówię z sobą, z drugimi plączę się w rozmowie,
bije gwałtownie, oddechem nie władnę,
nbsp;[ ... ]
W tym miejscu znajdziecie wiersze miłosne najsławniejszych polskich poetów. Specjalnie dla Was wybraliśmy najlepsze wiersze miłosne takich poetów jak : Adam Asnyk , Adam Mickiewicz, Aleksander Fredro, Bolesław Leśmian, Heinrich Heine, Jan Kasprowicz, Jan Kochanowski, Jarosław Iwaszkiewicz, Johann Wolfgang Goethe, Jonasz Kofta, Julian Tuwim, Juliusz Słowacki, Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Konstanty Ildefons Gałczyński, Kornel Makuszyński, Krzysztof Kamil Baczyński, Leopold Staff, Victor Hugo, Zygmunt Krasiński, Maria Konopnicka. Przeglądnijcie znajdujące się tutaj wiersze miłosne a na pewno znajdziecie cos dla siebie. Wiersze miłosne może cie z powodzeniem wykorzystać, aby wyznać komuś miłość lub np. do urozmaicenia e-kartki. Serdecznie zapraszamy – wybierajcie i wysyłajcie wiersze miłosne do ukochanych Wam osób.