Wiersze miłosne - Heinrich Heine

To, że mnie kochasz, o tym wiedziałem,
gadłem to w mych snach,
ecz gdyÅ› mi swojÄ… miÅ‚ość wyz [ ... ]

W gęstniejącym wciąż zmierzchu nadciągał wieczór,
w łoskotał coraz wścieklej,
a s [ ... ]

Cieniów mgliste pocałunki,
eniów miłość, cieniów życie!
myślisz, że zostanie
wsze [ ... ]

To te same oczy znowu,
Co mię niegdyś w łzach witały!
e same usta znowu,
Co tak sÅ‚odko caÅ‚owa [ ... ]

Do twej piersi jak śnieg białej
lę głowę rozmarzoną,
Ä™ bicie twego serca
wiem, czemu drÅ [ ... ]

Byłaś mi wierną najdłużej,
kcję miałem przez ciebie,
ś mi pociechę zsyłała
żdej  [ ... ]

Kochali siÄ™ i nie chcieli
ic sobie wyznać najprościej,
spoglÄ…dajÄ…c wrogo
oje ginÄ™li z miÅ‚oÅ [ ... ]

Lilija na skwarze dziennym
W promieniach słońca umiera,
hyla główkę tęskniącą,
kom nocy [ ... ]

Ponurych pełen rojeń
portret jej spojrzÄ™ raz,
dy wtem jej drogie lica
żywych nabiorÄ… znów kra [ ... ]

Z przestrachem pierzchła jako łań,
szybka łań przez wrzosy,
biegła między krzaki te,
wia [ ... ]

W uścisku miłosnym, kochana,
ękna, oplataj mnie śmiało!
rz mnie w ramiona, w kolana
I w caÅ‚e [ ... ]

MÅ‚odzieniec kocha dziewczynÄ™,
ma innego w sercu,
Ten inny z jeszcze innÄ…
taje na Å›lubnym kobier [ ... ]

Gdy po lesie chodzÄ™ zmrokiem,
o tym sennym, cichym lesie,
Zawsze siÄ™ przy moim boku
ekka postać tw [ ... ]

Długiej miłości chwile minione
ś ledwie pomnim — oboje smutni —
y siÄ™ bawiÄ…c "w mÄ™ [ ... ]

We dwoje dyliżansem
echaliśmy wśród nocy —
y siÄ™ nam serca
śmiały nam się oczy.
/>Lecz  [ ... ]