Wiersze i Wierszyki cierpienie

Kocham Cię nienawiścią...

Jesteś mym złudzeniem, snem na jawie, chwilą.

Czarny Anioł to Ty.

Gdy Cię widzę, tracę siły.

Jak bardzo mocno Cię kocham

tak samo mocno nienawidzę.

Daj mi poczuć siłę,

pokaż, że czujesz, to co ja,

ten ból w sercu,

chwilę, gdy rozwala Cię od środka i cierpisz.

Jesteś jak mgła,

przez którą nie mogę przejść bezpiecznie,

otaczasz mnie swoją magią,

która mnie niszczy.

Słowo ma moc...

Powiem Ci je

Nienawidzę Cię!

Zostaw mnie!

To boli wiem, ale ja już nie chcę.

To słowo bolało,

raniło,

zburzyło Twój świat,

w którym byłam Twym ideałem.

Wierszyki cierpienie

Wstydzę się

czułych gestów

spojrzeń pełnych miłości

serdecznych uśmiechów

Gdy cierpię, odwracam wzrok.

Gdy przychodzi miłość, udaje obojętność

Zbyt silna a zarazem przerażająco krucha.

Dopiero przy zamkniętych drzwiach,

gdy nikt nie patrzy

umieram z miłości

płaczę z bólu.

Wierszyki cierpienie

Wstaję rano,a Ciebie już nie ma...

znikłeś...

myśli kołują się w mej głowie

a ja chce tylko do Ciebie!

chcę pocałować

buzi w policzek dać

chcę, żeby było jak dawniej

kocham Cię!

- też tak mówiłeś..

lecz teraz siedzę sama

w pustym pokoju

z oczu płynie łza

uśmiech znikł

dlaczego?

dlaczego tak bardzo mnie skrzywdziłeś...

Wierszyki cierpienie

Daj mi poczuć siłę,

pokaż, że czujesz, to co ja,

ten ból w sercu,

chwilę, gdy rozwala Cię od środka i cierpisz.

Jesteś jak mgła,

przez którą nie mogę przejść bezpiecznie,

otaczasz mnie swoją magią,

która mnie niszczy.

Słowo ma moc...

Powiem Ci je

Nienawidzę Cię!

Zostaw mnie!

To boli wiem, ale ja już nie chcę.

To słowo bolało,

raniło,

zburzyło Twój świat,

w którym byłem Twym ideałem.

Wierszyki cierpienie

Siedzę pod ścianą i tęsknię za cieniem.

Mam chęć, by zlikwidować siebie,

bo tak bardzo jestem zraniona przez Ciebie!

Me myśli już dawno w bezsilność odeszły.

Mam dość!

Wezmę w dłoń żyletkę

i będę ciąć, aż się krew poleje!

Pragnę być już w piekle,

Najpierw cierpienie, a później śmierć.

Będzie koniec wszystkiego!

Koniec miłości, koniec bólu...

Nie chcę nic więcej.

Nie ratuj mnie mój Aniele!

Wierszyki cierpienie

Dzień słoneczny zasłoniła ciemność...

Ciemność piękna lecz okrutna,

gdzie tu sens myślicie...

Ciemność, jak róża, uwiodła zapachem i pięknem uwiodła, by zranić mogła serce piękne małe...

Serce, które dać mogło wiele i wiele mogło zrobić,

dziś ostatni raz zabiło...

Zabiło dla róży pięknej dla róży kochanej,

która zamiast cieszyć z oddania i wsparcia,

wolała cieszyć się krwią,

która tłoczona do serca dawała siłę,

by bić mogło dalej...

Wierszyki cierpienie

Nic nie mów

Za dużo już powiedziałeś

Nie próbuj się uśmiechać

Nie próbuj podchodzić

Ale nie zostawiaj na długo..

Nie patrz

Nie słuchaj

Ale czekaj

Zostań!

Udawaj że cię nie ma

Bądź...

Ale jakby cię nie było

Coraz mniejsze dawki...

Potem bądź

Potem nie chcę cię widzieć

Nie bój się

Doczekasz dnia, w którym uzależnienie moje minie..

Wierszyki cierpienie

Zajrzyj we mnie, głęboko.

Nie obchodzi mnie twoje bolące oko.

Przejdź przez mrok i ściany.

Zapierdalaj przez Bałkany.

Pieprz moją duszę.

Dziś skusić Cię muszę.

Pokochaj mnie całą.

Skuloną i małą.

Twardą i silną.

Roztrzepaną i pilną.

Daj mi miłość, której nie miałam.

Tak strasznie się bałam,

Że zostanę sama.

Teraz wiem, mam Ciebie.

Jestem w niebie.

Wierszyki cierpienie

Zamykam oczy,

czuję tylko ulgę

Łzy-wyraz bezsilności.

Płaczę.

Krew miesza się ze łzami.

Gaszę w sobie wyrzuty sumienia.

Ocieram krew.

Patrzę na nią jeszcze przez chwilę.

To mnie uspakaja.

Wychodzę z pokoju.

Rzucam jeszcze tylko jedno spojrzenie w jego stronę.

Maluje się w nim zarys śmierci, bólu i cierpienia.

Wrócę tam,

by jeszcze raz pozbawić się świadomości

i zapomnieć, że Ciebie przy mnie nie ma...

Wierszyki cierpienie

Chcę do swego Anioła Śmierci

Chcę, by mnie zabrał na drugą stronę tęczy.

Rozłożył skrzydła i 'leć' powiedział.

Leć, bo to już pora twoja.

Tam miejsce dla ciebie już zarezerwowane.

Myślcie co chcecie,

ja tam polecę.

Czeka już na mnie życie wieczne.

Dlaczego?

Bo nie chcę już żyć razem z Tobą w tym jednym świecie.

Wierszyki cierpienie

Jestem obolała...

Nie mogę znieść bólu...

Moja dusza cierpi...

Więcej niż ciało...

Najgorsze jednak jest to...

Że nie mogę jej pomóc...

Wszyscy są wokół mnie...

Ale nic nie widzą...

Oni też nie mogą nic zrobić...

Aby moja dusza była spokojna...

Tylko ja mogę ją uspokoić...

Ale to będzie spokój wieczny...

Bez cierpień i bólu...

Ten spokój jest piękny...

J nigdy się nie skończy...

Tego mi trzeba...

To będzie koniec...

Wieczny spokój...

Wierszyki cierpienie

Siedzę już sama w tym zamku z piasku.

Tron się już rozsypuje...

Me serce z lodu topnieje jak śnieg w wiosennej porze.

Poddani z plasteliny nie służą już z oddaniem.

Papierowy książę z bajki już odszedł w niepamięć.

Miasto w piaskownicy się zlewa.

Pada deszcz i zabija wszystko.

Ja zasnę jak śnieżka w bólu i męce.

Oby skończył się czas w mej wiecznej udręce.

Wierszyki cierpienie