Wiersze miłosne - Maria Konopnicka

Hej, Hej! Cień na niebie,
ej, z wiatrem siÄ™ kolebie,
ej, pada na tę dróżkę,
com niÄ… szedÅ [ ... ]

Jeśli chcesz, droga, bym zapomniał ciebie,
pogaÅ› pierwej te gwiazdy na niebie,
tóre Å›wieciÅ‚y [ ... ]

W wielkiej i pustej nawie —
ślę o tobie...
wielkiej i pustej nawie
Rzuca siÄ™ blask jaskrawie
r [ ... ]

Czy pomnisz, jak wskroś złotych zórz
dliśmy w łódkę, niemi,
o bzów woni mając już,
 [ ... ]

Nie kocham jeszcze, a już mi jest drogi,
ie kocham jeszcze, a już drżę i płonę
zÄ™ peÅ‚nÄ… [ ... ]

Ty i wieczór letni, cichy,
jeden mi się zwiewa cień...
ją rosę róż kielichy,
mdlaÅ‚y w s [ ... ]

I mówię: odejdź! — i wracam się cicha,
jrzeć jeszcze na stóp twoich ślady,
Å‚ucham w [ ... ]

Patrz, jaka jasność tu ku nam się chyli
óżanych niebios o zachodu chwili...
trz, jaki pÅ‚yni [ ... ]

Nie było dla nas godziny ni chwili,
której by serce do serca gadało.
Å›liÅ›my kiedyÅ› ze sobÄ…  [ ... ]

I mówię: odejdź! — i wracam się cicha,
jrzeć jeszcze na stóp twoich ślady,
Å‚ucham w [ ... ]

O Psyche! gdyś spłoniona i od pieszczot drżąca,
ennych ustach niosąc pocałunków żary,
 [ ... ]

Nie znam ruchliwszej fali,
Niż oczy twoje,
i ognia, co tak pali,
Jak usta twoje.

Ani gorÄ™tszej ciszy, [ ... ]

Jeżeli kochasz, nie wołaj mnie z sobą!
iędzy nami jest przepaść głęboka,
s rozdziela s [ ... ]

Tak mi się zda, że to bajka,
wskroś żadnych mar i snów
zę postać tego grajka
wiosenny w [ ... ]

Po drodze tej bez końca
hodziliśmy we troje:
en jasny promień słońca
a, i — serce moje.
r/>Ja b [ ... ]

Dam ci tę gwiazdę, co w oczy nam świeci
ieczornej ciszy...
Dam ci tÄ™ Å›wieżość, co z Å‚Ä…k k [ ... ]