Wiersze miłosne - Adam Mickiewicz

Póki córeczki opiewałem wdzięki:
nia słucha, stryj czyta;
ecz skórom westchnÄ…Å‚ do serca i [ ... ]

Gdzie dawniej źrenicami oświecane twemi
iaty wschodziły godne archanielskiej skroni,
otem rwaÅ‚e [ ... ]

Snuć miłość, jak jedwabnik nić wnętrzem swym snuje,
z serca, jak źródÅ‚o wodÄ™ z wnÄ [ ... ]

Gdy sam na sam z tobÄ… siedzÄ™,
e mam czasu o nic pytać:
atrzę w oczy, ustek śledzę,
iaÅ‚bym  [ ... ]

Moja pieszczotka, gdy w wesołej chwili
ocznie szczebiotać i kwilić, i gruchać,
mile grucha, s [ ... ]

Patrzysz mi w oczy, wzdychasz; zgubna twa prostot;
Lękaj się jadu, który w oczach żmii płonie;
sp;[ ... ]

Odpychasz mię? — czym twoje serce już postradał?
jam go nigdy nie miaÅ‚; — czyli broni cn [ ... ]

Dzieńdobry! nie śmiem budzić, o wdzięczny widoku!
duch na poły w rajskie wzleciał okolice,
nbsp;[ ... ]

Ledwiem ciebie zobaczył, jużem się zapłonił,
znanym oku dawnej znajomości pytał;
z twych [ ... ]

Płci piękna! gdzie wiek złoty, gdy za polne kwiaty,
haftowane kłosem majowe sukienki,
upowano  [ ... ]

Ledwie wnijdę, słów kilka przemówię z nią samą,
zwonek przeraża, wpada galonowy,
a ni [ ... ]

Nigdy, więc nigdy z tobą rozstać się nie mogę!
m pÅ‚yniesz i lÄ…dem idziesz za mnÄ… w drogÄ [ ... ]

RzeźwiÄ… siÄ™ wiatry, dzienna wolnieje posucha, Na barki Czatyrdahu spada lampa Å›wiatów, Rozbij [ ... ]

Lauro! czyliż te piękne wieków naszych lata
zcze się kiedy twojej malują pamięci?
dyÅ›my s [ ... ]

Chociaż zmuszona będziesz mnie porzucić,
eli serca nie zmienisz w kochaniu,
RzucajÄ…c nawet nie [ ... ]

Precz z moich oczu! ... posłucham od razu,
recz z mego serca! ... i serce posłucha,
recz z mej pam [ ... ]

Nieszczęśliwy, kto próżno o wzajemność woła,
ęśliwszy jest, kogo próżne serce nudzi [ ... ]

BÅ‚ogosÅ‚awiony rok ów, miesiÄ…c i niedziela, I dzieÅ„ ów, i dnia czÄ…stka, i owa godzina, I chw [ ... ]

Słońce błyszczy na wschodzie w chmur ognistych wianku,
a zachodzie księżyc blade lice mroczy, [ ... ]

Moja pieszczotka, gdy w wesołej chwili
ocznie szczebiotać i kwilić, i gruchać,
mile grucha, s [ ... ]

Potępi nas świętoszek, rozpustnik wyśmieje,
hociaż samotnymi otoczeni ściany,
ociaż ona  [ ... ]

Pierwszy raz jam niewolnik z mojej rad niewoli:
Patrzę na ciebie, z czoła nie znika pogoda,
Å›lÄ™  [ ... ]

Luba! ja wzdycham, pamięć niebieskiej pieszczoty
ują mi okropnego rozmyślania chwile.
h! może [ ... ]

Nuciłem o miłostkach w rówienników tłumie;
miÄ™ pochwalili, a drudzy szeptali:
Ten wieszcz [ ... ]